ഇരുണ്ട കണ്ണാടി

 ഇരുണ്ട കണ്ണാടി 

മൂടിക്കെട്ടിയ മലകളും കാടുകളും ചുറ്റിപ്പറ്റിയ തിരവൂർ എന്ന ഗ്രാമം, കാലത്തിന്റെ കനലിൽ പെട്ടുപോയതുപോലെ തോന്നിപ്പിക്കുന്നതായിരുന്നു. പച്ചപ്പും പാരമ്പര്യവും നിറഞ്ഞ ഈ ഗ്രാമം, പുറം ലോകം മറന്നുപോയതുപോലെ, അതിന്റെ സ്വന്തം രഹസ്യങ്ങളുമായി ജീവിച്ചു.

ഈ ഗ്രാമത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന എലിന എന്ന പതിനാറുകാരി, പുസ്തകങ്ങൾക്കും പ്രകൃതിക്കും പ്രിയപ്പെട്ടവളായിരുന്നു. അവളുടെ കണ്ണുകളിൽ എപ്പോഴും ഒരു ചോദ്യവും ഒരു കാത്തിരിപ്പും നിറഞ്ഞിരുന്നു. അമ്മുമ്മയായ അഥർവയോടൊപ്പം അവൾ ഒരു പഴയ കുടിലിൽ താമസിച്ചു. അമ്മ അഥർവയെ ഗ്രാമവാസികൾ ഭയത്തോടെയും ആദരവോടെയും നോക്കിയിരുന്നു. ചിലർ അവളെ "മന്ത്രവാദിനി" എന്ന് വിളിച്ചു; ചിലർ "ഗ്രാമത്തിന്റെ രക്ഷാധികാരി" എന്നും വിശ്വസിച്ചു.

എലിനയ്ക്ക് അമ്മുമ്മയുടെ ജീവിതം ഒരു പാഴ്‌വസ്തുവായിരുന്നു—അവളെക്കുറിച്ച് ആരും തുറന്നുപറയില്ല. പക്ഷേ, ഒരു മഴക്കാല രാത്രിയിൽ, അവൾ ഒരു പഴയ തകരപെട്ടി കണ്ടു . അത് തുറന്നപ്പോൾ അവൾ കണ്ടത് ഒരു വിചിത്രമായ കണ്ണാടിയായിരുന്നു . അതിന്റെ ഫ്രെയിം രഹസ്യചിഹ്നങ്ങൾകൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരുന്നതും, ഉപരിതലം അന്ധകാരമായതും ആയിരുന്നു. അതിനെ തൊട്ടപ്പോൾ, അതിൽ നിന്ന് ചുരുളുകൾ വിടരുവാൻ തുടങ്ങി.

ആ കണ്ണാടി, പഴയ കുറ്റകൃത്യങ്ങൾ, മറഞ്ഞ മായാജാലങ്ങൾ, അപ്രത്യക്ഷമായ ആളുകൾ എന്നിവയുടെ ഓർമ്മകൾ കാണിച്ചുതന്നു . ഓരോ ദൃശ്യവും ഒരു സൂചനയുമായി വന്നുകൊണ്ടിരുന്നു . എലിന, അതിന്റെ  ലക്ഷണങ്ങൾ നോക്ക് നോക്കി പോയി,  അവൾ ചെന്നെത്തിയത് ഗ്രാമത്തിലെ പഴയ ഓ തകർന്ന പള്ളിയിൽ ആയിരുന്നു . അതിൽ അവൾ ഒരു  രഹസ്യ കവാടം  കണ്ടെത്തി. അവിടെ അവൾ കണ്ടത്:

• മോഷ്ടിച്ച ആഭരണങ്ങൾ
• സർപ്പതോലിൽ പൊതിഞ്ഞ മന്ത്രപുസ്തകം 
• അഥർവയുടെ പഴയ ജീവിതത്തിന്റെ സത്യം

അഥർവയുടെടെ പഴയ ജീവിതത്തിന്റെ സത്യം

അഥർവ എന്ന പേരിന് ഗ്രാമത്തിൽ ഒരു പ്രത്യേക ഭയം നിറഞ്ഞ ആദരവുണ്ടായിരുന്നു. എലിനയുടെ അമ്മുമ്മയായ അവൾ, ഇപ്പോൾ ശാന്തതയുടെ പ്രതീകമായിരുന്നെങ്കിലും, ഒരു കാലത്ത് മായാജാല നീതിയുടെ രക്ഷാധികാരി ആയിരുന്നു—ഒരു രഹസ്യ സംഘടനയുടെ അംഗം, ലോകത്തിന്റെ അന്യഭാഗങ്ങളിൽ നിന്ന് വന്ന ശക്തികളെ നിയന്ത്രിക്കാൻ നിയോഗിക്കപ്പെട്ടവൾ.

ശക്തികൾ എങ്ങനെ ലഭിച്ചു?

തിരവൂരിന്റെ പഴയ കാലങ്ങളിലേക്ക് തിരിയുമ്പോഴാണ് തുടങ്ങുന്നത്. ചെറുപ്പത്തിൽ, അവൾക്ക് പ്രകൃതിയുമായി അതീവ ബന്ധം ഉണ്ടായിരുന്നു. കാടുകൾ, കല്ലുകൾ, കാറ്റ്—ഇവയൊക്കെ അവളോട് സംസാരിച്ചുപോലെയായിരുന്നു. ഒരു രാത്രിയിൽ, അവൾ കാട്ടിൽ വഴിതെറ്റി, ഒരു പഴയ സന്യാസിയുടെ ഗുഹയിൽ എത്തി. ആ സന്യാസി പറഞ്ഞു ഇത്രയും കാലം ഞാൻ നിന്നെ കാത്തിരിക്കുകയായിരുന്നു . നെ വരുമെന്ന് എനിക്കറിയാമായിരുന്നു . ഈ ലോകം നിഗൂഡതകൾ നിറഞ്ഞതാണ് . അതിൽ ദുഷ്ട ശക്തികൾ വിജയിച്ചിരിക്കുകയാണ് . അവരെ ആണ് നീ നേരിടേണ്ടത് . എന്റെ ദൗത്യം ഇവിടെ അവസാനിക്കുന്നു അവസാനിക്കുന്ന. നിനക്ക് ഞാൻ ചില മന്ത്ര ശാക്തിക പകർന്നു തരാം .  അതുപയോഗിച്ചു നീ  എ  ദുഷ്ട ശക്തികളെ   നേരിടേണം . ആ സന്യാസി അവളെ മന്ത്രശക്തികൾ ഉപയോഗിച്ച് പരീക്ഷിച്ചു. അവൾ അതിൽ വിജയിച്ചു, അതിനുശേഷം അവളെ "കണ്ണാടിയുടെ രക്ഷാധികാരി" ആയി തിരഞ്ഞെടുത്തു.

ഗ്രാമത്തെ രക്ഷിച്ചത് എങ്ങനെ?

അഥർവയുടെ ശക്തികൾ പരീക്ഷിക്കപ്പെടുന്നത് തിരവൂരിന്റെ ഏറ്റവും ഇരുണ്ട കാലഘട്ടത്തിലാണ്. ഗ്രാമം അന്ധകാരശക്തികളുടെ പിടിയിലായപ്പോൾ, അവളുടെ ശക്തികൾ മാത്രമാണ് പ്രതീക്ഷയായത്.

അന്ധകാരശക്തികളുടെ ആക്രമണം: ഒരു രാത്രിയിൽ, കാട്ടിൽ നിന്നാണ് ആ ശക്തികൾ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് കടന്നത്. ഇവയ്ക്ക് വിവിധ രൂപങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നു:

• ചിലർക്ക് അപ്രത്യക്ഷത – അവർക്ക് കാണാതെ ഗ്രാമത്തിൽ ചുറ്റി ഭയം വിതയ്ക്കാൻ കഴിയും.
• ചിലർക്ക് മനസ്സിനെ നിയന്ത്രിക്കാനുള്ള കഴിവ് – ഗ്രാമവാസികളെ ഭ്രാന്താക്കാൻ, അവരുടെ ഓർമ്മകൾ മായ്ച്ചുകളയാൻ.
• കുട്ടികൾ കാണാതാവുകയും, മുതിർന്നവർ അസ്വാഭാവികമായി പെരുമാറുകയും ചെയ്തു.

അഥർവയുടെ പ്രതികരണം: അഥർവ, തന്റെ ഗുരുവായ സന്യാസിയോട് പഠിച്ച മന്ത്രശക്തികൾ ഉപയോഗിച്ച്, ഈ ദുര്‍ബലതകളെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു. അവൾക്ക് മനസ്സിലായി, ഈ ശക്തികൾ കണ്ണാടിയിലൂടെ ഗ്രാമത്തിൽ പ്രവേശിച്ചുവെന്ന്. ആ കണ്ണാടി ഒരു മന്ത്രശക്തിയുള്ള വാതിലായിരുന്നു, അതിലൂടെ അന്ധകാരശക്തികൾ കടന്നുവന്നത്.

രക്ഷാമന്ത്രം: അഥർവ തന്റെ മന്ത്രപുസ്തകത്തിൽ നിന്ന് ഒരു പ്രത്യേക രക്ഷാമന്ത്രം കണ്ടെത്തി. അതിന്റെ ഉച്ചാരണം വളരെ കഠിനമായിരുന്നു, കാരണം അതിന്:

• ശക്തമായ മനഃശക്തി
• ശുദ്ധമായ ഹൃദയം
• പ്രകൃതിയുമായുള്ള ബന്ധം ആവശ്യമായിരുന്നു.

അവൾ കാട്ടിൽ പോയി, കല്ലുകൾക്കിടയിൽ, കാറ്റിന്റെ ശബ്ദം കേട്ട്, നദിയുടെ ഒഴുക്ക് അനുഭവിച്ച്, ആ മന്ത്രം ഉച്ചരിച്ചു. അതിന്റെ ഫലമായി:

• അന്ധകാരശക്തികൾ കണ്ണാടിയിലൂടെ തിരിച്ചടിക്കപ്പെട്ടു.
• ഗ്രാമം ശാന്തതയിലായി.
• കാണാതായ കുട്ടികൾ തിരികെവന്നു.
• ഗ്രാമവാസികൾക്ക് മനസ്സിന്റെ സമാധാനം ലഭിച്ചു.

ശക്തികളുടെ മറച്ചുവെപ്പ്: രക്ഷയുടെ ശേഷം, അഥർവ തന്റെ ശക്തികൾ മറച്ചുവെച്ചു. അവൾ:

• കണ്ണാടിയെ ഒളിപ്പിച്ചു, അതിന്റെ സ്ഥാനം ആരും അറിയാതെ.
• മന്ത്രപുസ്തകത്തെ ഒരു ഗുഹയിൽ സൂക്ഷിച്ചു.
• ഗ്രാമവാസികൾക്ക് സാധാരണ ജീവിതം തുടരാൻ അവസരം നൽകി.

അവളുടെ ജീവിതം പിന്നീട്

അമ്മ അഥർവ , തന്റെ പഴയ ജീവിതം മറന്നുപോലെ ജീവിച്ചു. എലിനയെ വളർത്തിയപ്പോൾ, അവൾ അവളിൽ അതേ കൗതുകവും ധൈര്യവും കണ്ടു. പക്ഷേ, അവൾ ഒരിക്കലും തന്റെ പൂർവ കഥകൾ തുറന്നു പറഞ്ഞില്ല .അവൾക്കറിയാം—aആ കണ്ണാടിഒരിക്കൽ വീണ്ടും അവളുടെ മകൾ തിരഞ്ഞെടുത്ത് സത്യം പുറത്തുകൊണ്ടുവരും.

എലിനയുടെ അന്വേഷണങ്ങൾ മറ്റൊരാളുടെ ശ്രദ്ധ പിടിച്ചെടുത്തു—ഒരു അന്ധകാരശക്തി, ആ കണ്ണാടിയുടെ ചുരുളുകൾ കേൾക്കാൻ ശ്രമിച്ച ഒരാൾ. ഒരു രാത്രിയിൽ, കണ്ണാടി എലിനയുടെ മുഖം തീയും നിശബ്ദതയും നിറഞ്ഞതായി കാണിച്ചു.

അടുത്ത ദിവസം, കണ്ണാടി തകർന്ന നിലയിൽ കണ്ടെത്തി. എലീനയെ കാണാതായി.  അഥർവ aആപൊട്ടിപൊളിഞ്ഞ കണ്ണാടിയുടെ മുന്നിൽ നിന്നു, കണ്ണുകളിൽ ദുഃഖവും ദൃഢനിശ്ചയവും നിറഞ്ഞു. അവൾക്കറിയാം—കണ്ണാടി എലിനയെ തിരഞ്ഞെടുത്തതാണെന്ന്. പോരാട്ടം അവസാനിച്ചിട്ടില്ല.

തിരവൂരിലെ കാടുകൾ, മലകൾ, പാതകൾ—ഇവയിൽ എലിനയുടെ സാന്നിധ്യം ഇപ്പോഴും ഉണ്ടെന്ന് ചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നു. അവൾ സത്യാന്വേഷകയായി, മായാജാലത്തിന്റെ ഭാഗമായി, നിഴലുകളുടെ ലോകത്ത് സത്യം അന്വേഷിക്കുന്നവരെ കാത്തുനിൽക്കുന്നു.