കാലപ്പഴുപ്പ് കുടഞ്ഞ കൈക്കൊടിയും
മഴവെള്ളം തെറിച്ച വീഥികളും
കാലം പൊയെങ്കിലും ഒന്നിച്ചുകണ്ട
ആടുന്ന ബെഞ്ചിലൊരു സ്വപ്നമുണ്ട്
ആൽമരക്കീഴിലൊരു കവിതയും
വീണുപോയതൊരു ഓർമ്മപോലെ
ചില്ലുകളിലൂടെ ഞാൻ വായിച്ചു
മനസ്സിൽ തുടിക്കുന്ന താളമായ്
വന്ദനം നൽകാതെ കടന്ന് പോയ
മാഷെൻ ഓർമയിൽ , ദൈവതുല്യം
ചിന്തകളിലേക്ക് പറ്റിപ്പറന്നു
കടലാസുപക്ഷിയെ പോലെയായ്
ക്ലാസ് കഴിഞ്ഞിട്ടും ക്ലാസ് തന്നെ
ഞങ്ങൾക്ക്പാഠപുസ്തകം ഒഴിഞ്ഞ് പാഠങ്ങൾ
സ്നേഹപാഠങ്ങൾ കൊണ്ട് പൂക്കി
കൂട്ടുകാരോടൊപ്പം രചിച്ചു
പാട്ടിനാവശ്യമില്ല പാടുവാൻ
പൊന്നീരം വീണ വരികളിലൂടെ
ഒരു ചെറു കാടുപോലെ വീണ
മറന്നുപോയ നാടാകാശമെ
മറക്കാനാവാത്ത സ്പോർട്സ് ദിനം
ചിരിച്ച ഉത്സവകമ്മിറ്റിയും
വാവിട്ടു ചേർന്ന് നാടൻ പാട്ടും
ആവേശമാകെ എഴുതിയതും
വെട്ടിയെടുത്തൊരു ചിത്രത്തിലായ്
നാളെ ഞാൻ കണ്ടു മനസ്സിലാക്കും
ഇത് എന്റെ സ്കൂളല്ല മാത്രം —
ഞാനായിരുന്ന വെളിച്ചത്തല്ലോ!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ